Դերասան, բեմադրիչ Վարդան Պետրոսյանը գրում է․ 1968 թիվն էր. ես` իննը տարեկան։ Հայրս առաջին անգամ տարավ ինձ նկարիչների տուն` Մինաս Ավետիսյանի անհատական ցուցահանդեսին։ Իմ առաջին ցնցումը արվեստից։ Մոտիկից տեսա Մինասին։ Շատ մոտիկից։ Աստված իմ, ինչ գեղեցիկ տղամարդ էր… Իմ մանկական պատկերացումներով` նկարչի իդեալական կերպար. մորուքով, բերետով, պակասում էին միայն շարֆն ու ծխամորճը։ Մինասը բացել...
Ավելին